Auke Visser´s ESSO Tankvaart Mij. Site | home
Essofoon - 12e jaargang 1966 Nrs 7 - 12
Only in Dutch.
Essofoon - 12 jaargang 1966 (Totaal 12 nummers)
No. 7-1966
MYSTERIE VAN VERDWIJNING „CHARLOIS" OPGELOST.
Na bijna een halve eeuw is het mysterie van de verdwijning van het tankschip „Charlois" opgelost. Het tankschip,
eigendom van de A.P.C., verging in 1917 met man en muis, zonder een spoor achter te laten. Het is nu bekend
geworden dat het schip door een Duitse onderzeeboot werd getorpedeerd.
Esso Tankvaart Mij. N. V. vernam dit feit begin deze maand. De brief welke het mysterie heeft opgelost, kwam van
de heer L. L. von Münching, bibliothecaris bij het Ministerie van Defensie (Marine). Hij schreef:
„In verband met het 75-jarige bestaan van de rederij van de Esso heb ik verschillende artikelen gelezen, o.a. nu in
de Blauwe Wimpel van juni j.l. In dit artikel wordt o.m. gezegd dat de tanker „Charlois" in 1917 met man en muis is
vergaan en dat er verder niets van is bekend.
Ik wilde U er in dit verband op wijzen dat er sinds twee jaar wel iets bekend is over de tanker „Charlois". In het in
1964 gepubliceerde deel IV van „Der Handelskrieg mit U-booten Februar bis Dezember 1917" staat op bladzijde 69
dat op de Noordzee de Nederlandse tanker „Charlois" door een torpedo onder water werd getroffen en tot zinken
werd gebracht. De torpedo werd afgevuurd door de Duitse onderzeeboot U59, commandant Kapitan-leutnant zur
See Freiherr von Fircks.
Een maand daarna, op 14 mei ging deze onderzeeboot met dezelfde commandant en vrijwel de gehele bemanning
verloren door het lopen op een mijn op 55°33 N.B. en 07°15 O.L. Als datum van het tot zinken brengen van de
„Charlois" wordt 19 maart opgegeven".
DE PEDAALGASTEN VAN DE „ESSO DEN HAAG".
Foto; 3e stuurman J. A. G. Portier
Hebt U deze al gehoord? Drie zeelieden van verschillende nationaliteit ontmoetten elkaar in een gezellige kroeg.
Het betrof hier een Duitser, een Engelsman m een Nederlander. Zij spraken over de grootte van de tankschepen
van hun landen.
Zei de Duitser : „Bij ons is de grootste tanker zo groot dat we in de meeste havens niet kunnen meren en per kleine
U-boot, die uit het voorschip wordt gelanceerd, de slangen naar de kant moeten brengen zodat de olie kan worden
ontladen".
De Engelsman krulde zijn snor, glimlachte en zei: „Wel, bij ons heeft de grootste tanker zo'n enorme omvang dat de
machinekamer en de brug zo ver van elkaar verwijderd zijn, dat de gezagvoerder en de hoofdwerktuigkundige elkaar
alleen van gezicht kennen door middel van de mini-televisietoestellen waarmee ze met elkaar in verbinding staan". De
Nederlander nam een flinke slok en zei: „Dat's niets vergeleken met ons grootste schip. Die Esso Den Haag van ons
is zo groot en lang dat wanneer bemanningsleden van het achterschip naar het voorschip, of omgekeerd moeten gaan,
zij op de fiets klimmen want anders komen ze er nooit. En dat is geen bulldust of kwats", zo voegde hij er aan toe. Hij
haalde vervolgens een foto (hierbij afgedrukt) te voorschijn en duwde deze onder de respectievelijke neuzen.
DE HEER D. ROTTIER TEWERKGESTELD IN BREMEN.
Onze medewerker, de heer D. Rottier, is met ingang van l juli j.l. in de functie van „superintendent engineer" voor een
periode van ongeveer l 1/2 jaar toegevoegd aan de Esso Transport Co., Inc. uit Panama.
De heer Rottier van onze Afdeling Bevoorrading en Transport zal zijn gestationeerd in Bremen, waar hij deel uitmaakt
van een team dat toezicht houdt bij de bouw van de in Duitsland bestelde mammoettankers voor ons concern.
FEESTELIJKE ONTVANGST VAN ESSO-LICHTER.
Foto Gemeente-energiebedrijf Amsterdam.
De olielichter Esso Nederland 64 ligt hier gemeerd aan de nieuwe aanlegsteiger bij de Centrale Hemweg met
de eerste zware stookolie voor deze centrale. De olie was bestemd voor de nieuwe vijfde eenheid. De andere
eenheden stoken kolen en gebruiken alleen dunne stookolie voor het opstoken der ketels.
Omdat dit olietransport het eerste was werden schip en bemanning op de met vlaggen versierde aanlegsteiger
opgewacht. De Koppeling, het maandblad van het Gemeente-energiebedrijf Amsterdam, wijdde een fotoreportage
aan de reis van het schip van de Esso Raffinaderij Rotterdam naar de centrale. Voor dit doel reisden een be-
drijfs-fotograaf en een journalist met de Esso Nederland 64 mee.
VAN DE TANKVLOOT:
BEVORDERD:
1-7-1966 J. C. Vlug, tot 1e stuurman
1-7-1966 K. Pals, tot 2e stuurman
J. C. Vlug K. Pals
1-7-1966 F. H. N. v. Asten, tot Hoofd-wtk.
1-7-1966 J. v. d. Zwan, tot 2e wtk.
J. van der Zwan
1-7-1966 F. D. C. M. Scheppers, tot 2e wtk.
1-7-1966 P. Pesman, tot 3e wtk.
F.D.C.M. Scheppers P.Pesman
1-7-1966 A. Rensink, tot 4e wtk.
1-7-1966 J. Knol, tot 4e wtk.
GOUDEN MAATSCHAPPIJ-INSIGNES:
Tien jaar :
W. G. v. d. Stel 15-8-1966
J. C. Vlug 31-8-1966
No. 8-1966
HUWELIJKSGESCHENK VOOR PRINSES MARGRIET.
Het Koopvaardijcomité Huwelijksgeschenk H.K.H. Prinses Margriet heeft een beroep gericht tot allen die in
de scheepvaart werkzaam zijn of geweest zijn, hetzij op zee of aan de wal, om gelden bij te dragen voor een
huwelijksgeschenk aan het petekind der koopvaardij.
In een circulaire zegt het comité: „Wij rekenen daarbij op de medewerking van de gezagvoerders en van de
rederijen die naar wij vertrouwen bereid zullen zijn de ingezamelde bedragen in ontvangst te nemen en op
postrekening no. 1270000 ten name van de Penningmeester ter Koopvaardij Comité Huwelijksgeschenk
H.K.H. Prinses Margriet, Den Haag, te doen overmaken. Voor een goede gang van zaken is het van belang
dat de bijdragen, zo enigszins mogelijk, niet later dan 1 november in ons bezit zijn".
HOLLANDS GLORIE EN ESSO'S ONDERNEMINGSGEEST.
Het machtige, torenhoge booreiland „Ocean Traveller" wordt hier gesleept door de stoere zeeslepers „Jacob
van Heemskerck" en „Noord-Holland" van het Bureau Wijsmuller. De reis gaat naar de jachtgronden van olie
en gas op het Noorse deel van het continentale plat.
De slepers namen het gevaarte in Louisiana op sleeptouw en leverden het, de goede traditie van de Nederlandse
zeesleeplieden getrouw, zonder haperingen af in Stavanger.
De „Ocean Traveller" is inmiddels door Esso Exploration Norway, Inc ingezet in exploratieboringen in wateren
met diepten tot 125 meter.
VAN DE TANKVLOOT:
IN DIENST GETREDEN:
H. L.v. d. Vugt
A. A. Visser
A. Parre
VERTROKKEN:
A. v. Aalst
Gouden Maatschappij-insignes:
Tien jaar
J. Alting Siberg 6-099-66
No. 9-1966
EEN GEPENSIONEERDE VERTELT.
Daar zat hij in de gezellige woonkamer van zijn keurige woning aan de Ravenhorst in Rotterdam Zuid, vlak bij
de begraafplaats. Symbolisch, misschien? Neen, niet voor Johan Beek. Hij voelt zich niet begraven, afgezonderd
van de wereld.
Zijn vrouw kwam met de koffie en ging er ook bij zitten. Toen kwam het gesprek op dreef. Wij luisterden en noteerden:
Het valt niet mee met pensioen te gaan, zo begon Johan Beek. Het nam een jaar in beslag voordat ik er aan gewend was.
Je staat in het leven. Ik heb altijd gevaren, 17 jaar bij de ETM. Ik was het vrije leven gewend. En dan sta je daar ineens,
afgelopen. Het is niet geleidelijk.
En dan denk je wel eens bij je eigen, ben je op die leeftijd uitgerangeerd ? En dan ga je piekeren. Als je als mens niet
van je pensioen kunt komen, ja dan ben je natuurlijk helemaal in de aap gelogeerd.
Mevrouw Beek onderbrak: Hij was wel sjagrijnig dat eerste jaar. Hij had geen rust in 'm. Maar ik heb hem gezegd, geen
mens is onmisbaar maar je bent niet uitgeschakeld. Als je geen werk meer hebt, kun je toch wel je bezigheid krijgen.
Johan Beek: Ik heb die bezigheid weten te vinden. Een ding wisten mijn vrouw en ik wel vóórdat ik met pensioen ging;
ik moest wat om handen krijgen. Op zee heb ik Smirnakleedjes geknoopt, maar ik moest iets anders hebben. Twee
jaar vóór mijn pensioen heb ik een tuinhuisje gekocht op een stukje land. We woonden toen nog aan de Pleinweg.
Mijn vrouw voelde voor tuinieren en die begon er dus mee.
Toen ik met pensioen ging, heb ik me op mijn tuin gegooid om wat te doen te hebben. Ik wist niets van tuinieren en
planten af. Ik zat er eerst tegen aan te kijken, maar nu ben ik er gek op. En mijn vrouw is er nog gekker op dan ik.
Dat is dus wel ideaal.
Er wordt veel geschreven over de „problemen van de oude dag". De redaktie van „Essofoon" had een socioloog of psycholoog gedegen over dit onderwerp kunnen laten uitwijden. Maar in plaats daarvan heeft hij een praktijkgeval
genomen van iemand die zijn pensioneringsweeën heeft gekend. De man in kwestie is de heer Johan C. Beek,
Ravenhorst 3a, Rotterdam ; tot aan 1 mei 1965 eIectricien aan boord van onze tankschepen.
Wat moet je als gepensioneerde met al die vrije tijd doen? Hoe schakel je over van een werkzaam leven op een
pensioenbestaan ? Ziedaar de vraagstukken waarmee bok Johan Beek te kampen had. Met nuchter verstand, maar niet zonder emoties, heeft hij zich weten aan te passen en hij is nu een gelukkige rentenier.
|
In de Volkstuinvereniging Beukhoeve heb ik ook weer saamhorigheid gevonden. Ik ben nu in de commissie voor de
bloemen-tentoonstelling. Ik heb mijn tuinhuisje vertimmerd, boeken gekocht over planten en bloemen. Ik zou mijn
tuin niet meer willen missen. Een half jaar geleden zijn we naar de Ravenhorst verhuisd en we zitten nu vlak bij de tuin.
We hebben bloemen, groenten en fruit in de tuin. In de winter is er ook genoeg te doen, spitten en kaswerk.
Schoffelen moet geregeld gedaan worden, vooral in de bloemperken.
Het tuinhuisje is ons tweede huis zogezegd. We hebben er alle gemakken; we eten er 's middags. Na meer dan een
jaar kan ik zeggen dat het pcnsioenbestaan reuze mee valt. De zaak is je moet je op iets toeleggen en dan duurt het
zelfs nog een jaar voordat je er aan gewend bent. Gelukkig dat we dat tuinhuisje destijds hebben gekocht. Mevrouw
Beek: En ik vind het heerlijk dat hij thuis is.
Johan Beek lachtte gul en zei: Ja, het is niet gek na al die jaren.
Hef tuinhtuisje van de heer en mevrouw J. C. Beek is een
volledig woninkje, met gootsteen, bedden, zitje, toilet en terrasje.
„ESSO DEN HAAG" WONING IN VLISSINGEN.
Esso Tankvaart Mij. N. V. heeft een woning geadopteerd in het semi-campus internaat „Onze Vloot" van de Hogere
Zeevaartschool, de „De Ruytcrschool", in Vlissingen. De woning aan de Van Hogendorp-weg 182 is vernoemd naar
de „Esso Den Haag".
In deze woning voor de leerlingen van de „De Ruyterschool" zal o.m. een grote foto van de „Esso Den Haag" een
prominente plaats krijgen.
Gedurende de vakantie van de leerlingen van de zeevaartschool (tussen l juli en 15 augustus) kunnen werknemers
van Esso deze woning huren. Pers. & Soc. Zaken zal t.z.t. meer gegevens hierover verstrekken.
DUIKEN NAAR HORLOGE IN HAVEN VAN BOMBAY.
De redaktie van „Essofoon" ontvangt niet vaak een verhaal uit de gelederen van Esso; zomaar een verhaal over een
voorval of belevenis. Maar kortgeleden belandde zo'n verhaal op de redaktietafel; een verkwikkende noot van het
menselijke element in een grote maatschappij. Een „stukje" dat bewijst dat niet alleen promoties, demoties, decoraties,
pensioneringen, acties, reacties, integratie, loonsverhoging enz. zich in ons midden afspelen.
Daarom „Dank u" mevrouw Thoonsen v. d. Velde, uit de Henegouwer-laan in Rotterdam, voor uw kiekjes en het relaas
welke hierbij gedrukt gaan.
Dit is een verhaal over een machinist die in de wateren van Bombay dook om zijn horloge op te vissen.
Wij laten de schrijfster, mevrouw Thoonsen-v. d. Velde, aan het woord:
„Ik heb een reis van drie maanden met mijn man, chef-hofmeester Thoonsen, gemaakt aan boord van het s.s. „Esso
Rotterdam". Het gebeurde toen wij in Bombay waren. Kaptein Westra, mijnheer Pronk, de eerste machinist, en ik
zelf zouden de wal op gaan om voor mevrouw Westra een „pers" te kopen. Wij stonden te wachten op de launch
en ... daar viel mijnheer Pronk zijn horloge van 350 gulden in het water. Dat horloge had hij van zijn vrouw gekregen
toen hij promotie maakte.
Een man uit Bombay, wij noemden hem Luki, bood aan om te duiken voor 50 roe-pies. Hij dook driemaal, maar
tevergeefs. Toen kleedde mijnheer Pronk zich uit en begon ook te duiken. Hij dook twee keer, zonder succes.
„GEEN WAARZEGSTER".
Ik zei daarop: „Ik ben geen waarzegster maar ik voel in mijn binnenste als die Luki, nog een keer duikt dat hij dat
horloge vindt". Luki dook en ja hoor daar kwam het horloge boven water. Er waren 10 politie-agenten en ongeveer
30 andere mannen gekomen als toeschouwers. Er ging een hoera op van geweld.
Mijnheer Pronk was heel vies van het water en bloedde uit zijn vingers. Indiërs brachten hem een emmer zoet water,
met een kroes, om zijn eigen af te spoelen."
Mijnheer Pronk, de eerste Machinist van de „Esso Rotterdam", reinigt
zich na in het drabbige water van Bombay naar zijn horloge te hebben
gedoken.
De schrijfster van het relaas, mevrouw Thoonsen-v. d. Velde, in de hut van
haar man, de Chef-hofmeester van de „Esso Rotterdam".
No. 10-1966
ZILVEREN VEILIGHEIDSTROFEE VOOR DE E.T.M.-VAARDERS.
Ir. H. P. Kelder (rechts) overhandigt de zilveren plaquette aan de heer J. A. Claassens.
Teneinde de veiligheidsgedachte aan boord van Esso tankers levendig te houden en tevens te stimuleren is in
1964 een veilig-heidscompetitie ingesteld waaraan wordt deelgenomen door de affiliates beschikkende over een
eigen vloot. Voor het verkrijgen van een gelijkwaardige beoordeling, wordt met behulp van een vastgestelde
formule het aantal ongevallen per affiliate maandelijks vergeleken terwijl de beste 3-jaar resultaten beloond
worden rnet een gouden, zilveren en bronzen plaquette.
Dank zij gezamenlijke inspanning van scheeps- en walpersonecl heeft ETM in 1965 een tweede prijs behaald.
Op woensdag 12 oktober j.l. heeft Ir. H. P. Kelder, contact-directeur voor Supply & Transportation Department,
de zilveren plaquette overhandigd aan de heer J. A. Claassens, directeur ETM, in aanwezigheid van enige
gezagvoerders, stuurlieden en hoofd-werktuigkundigen tijdens een bijeenkomst op het hoofdkantoor.
De heer Kelder sprak de hoop uit dat de ETM dit jaar en in de hierop volgende jaren wederom op het erepodium
zou komen zodat aan elk schip van ETM een plaquette kan worden uitgereikt.
Op zijn beurt heeft de heer Claassens de plaquette overhandigd aan gezagvoerder M. C. van de Vliet waarbij hij
mededeelde dat de plaquette een plaats zou krijgen aan boord van het ss „Esso Rotterdam", het schip waarop
de heer M. C. v. d. Vliet in 1965 gedurende 6 maanden als gezagvoerder heeft gevaren. In dit jaar heeft geen
enkel ongeval op dit schip plaatsgevonden, zodat de opvarenden van dit schip veel hebben bijgedragen tot het
bereiken van dit mooie resultaat.
Gezagvoerder v. d. Vliet (links) neemt de plaquette in ontvangst.
Met de uitreiking van deze plaquette heeft de directie van ETM het veilig werken vati de gehele vloot willen eren.
„Deze zilveren trofee is door u allen en uw medewerkers verdiend", aldus de heer Claassens. Tenslotte memoreerde
de heer Claassens dat steeds veel aandacht wordt gegeven aan veiligheid aan boord van de schepen en wel in
het bijzonder aan de persoonlijke veiligheid, daar onveilig werken veel menselijk leed kan veroorzaken en ook
kostenverhogend werkt.
ESSO AMSTERDAM DOKT BIJ WILTON.
De "Esso Amsterdam" is na anderhalf jaar begin deze maand teruggekeerd in Nederland. Het schip liep onder
gezagvoerder Veen de Nieuwe Waterweg binnen voor een dokbeurt bij Wilton Feijenoord in Schiedam.
Het logboek wees uit dat het schip in die anderhalf jaar vier maal de afstand om de evenaar heeft afgelegd.
De "Esso Amsterdam" heeft in deze periode voornamelijk op de Amerikaanse oostkust gevaren.
No. 11-1966
METEOROLOGISCHE WAARNEMINGEN DOOR ETM SCHEPEN BELOOND.
Als erkenning van bijzondere verdiensten op het gebied der Maritieme meteorologie is bij Koninklijk
Besluit van 17 augustus 1966 no. 49 een zilveren medaille toegekend aan L. C. L. Theunissen, gezag-
voerder bij de Esso Tankvaart Maatschappij. Voorts is bij beschikking van de Minister van Verkeer en
Waterstaat van 15 juli 1966 no. 801/K.N.M.I. aan Ie Stuurman G. J. Alkema een beloning in de vorm van
een aneroide barometer toegekend als blijk van waardering voor zijn aandeel in de bewerking van
en aan het K.N.M.I. ingezonden, verdienstelijk bijgehouden meteorologische journalen.
Overal ter wereld wordt grote waarde gehecht aan goede weersvoorspellingen, daar hiermede vele belangen gemoeid
zijn op het gebied van landbouw, recreatie etc. Ook in ons land is men zeer afhankelijk van deze voorspellingen waarbij
men bovendien nog kritisch is ingesteld op een juiste uitkomst hiervan. In de loop der jaren is de meteorologie
ontwikkeld tot een wetenschap welke ten grondslag ligt aan de voorspellingen en waarbij gebruik gemaakt wordt van een
groot aantal waarnemingen. Deze waarnemingen worden zowel door landstations als door schepen verricht. Zeelieden
van velerlei nationaliteiten werken jaarlijks mede aan het verzamelen van meteorologische gegevens en de door hen
gemaakte journalen vormen onder meer de basis waarop de kennis omtrent het klimaat op aarde is gebaseerd.
Ook de E.T.M.-schepen werken hieraan mede waarvoor dagelijks vele waarnemingen worden verricht. Daar men in
Nederland veel waardering heeft voor het opstellen van deze belangrijke gegevens worden voor dit waardevolle werk
jaarlijks een aantal Nederlandse koopvaardij officieren onderscheiden.
De heren Claassens en Brandsen bewonderen de aneroide barometer van stuurman Alkema.
De uitreiking, verricht door prof. dr. W. H. Bleeker, Hoofddirecteur van het K.N.M.I. te De Bilt, van de toegekende
onderscheidingen en beloningen heeft op vrijdag 28 oktober 1966 te Amsterdam plaatsgevonden. Helaas waren de
beide E.T.M, officieren verhinderd deze uitreiking bij te wonen daar zij hun diensten verrichten op de „Esso Rotterdam"
en „Esso Den Haag". Wel waren aanwezig mevrouw Alkema alsmede de directie van E.T.M, de heer J. A. Claassens
en mr. F. H. Brandsen waarbij eerstgenoemde namens haar man de aneroide barometer in ontvangt nam.
Mevrouw Alkema ontvangt de barometer van KNMI-directeur Prof. Dr. Bleeker.
SILHOUET VAN EEN REUS.
Dit is het beeld van de Esso-tanker van 170.000 ton dw,, die midden oktober in Bremen bij A.C. ,,Weser" op stapel
werd gezet. Binnenkort wordt deze tanker qua maat weer onttroond als de grootste die ooit in Duitsland werd gebouwd,
want dan wordt de kiel gelegd voor een vaartuig van 190.000 DWT., eveneens bestemd voor Esso.
OVERPLAATSINGEN EN FUNCTIEWIJZIGINGEN
1-11-1966
C. Veldkamp, afd. Bevoorrading & Transport, voorheen port captain (acting), thans port captain.
C. Veldkamp
VAN DE TANKVLOOT:
IN DIENST GETREDEN:
H. Markx
VETROKKEN:
J. Alting Siberg
No. 12-1966
VAN DE TANKVLOOT:
VETROKKEN:
J. Kaptein
JUBILEA 1967
PENSIOENEN 1967
F. G. Siliakus ETM-zeeschepen 1-04-1967
SERVICE BUTTONS 1967
P. de Jongh ETM-zeeschepen 25-04-1967 10 jaar
M. C. v. d. Vliet ETM-zeeschepen 19-05-1967 20 jaar
F. v. Asten ETM-zeeschepcn 3- 06-1967 20 jaar
W. Grüter ETM-zeeschepen 15-07-1967 10 jaar
K. Wortel ETM-zeeschepen 14-12-1967 10 jaar